Delirious

William Hunter Johnson, lepiej znany ze swojego „ringowego imienia” Delirious jest profesjonalnym wrestlerem, obecnie walczącym w federacjach niezależnych, szczególnie często w Ring Of Honor. Jest dobrze znany z szokujących zachowań, takich jak bieganie w kółko bez celu i dzikie krzyki gdy słychać gong rozpoczynający walkę, oraz mówienia w chaotyczny i niezrozumiały sposób.
Zaczynał w Gateway Championship Wrestling, niezależnej wrestlingowej federacji z po za St. Louis. Trenował na wrestlerkę Daizee Haze kiedy obydwoje uczyli się w Southeast Missouri State University. W latach 2003-2005 kilkakrotnie pojawił się w TNA, jego ostatnim meczem była walka z Samoa Joe na TNA Impact!
Delirious zaczął pracować dla Ian’a Rotten’a i IWA Mid-South pod konieć 2003 roku. Fani szybko go polubili,dzięki jego specyficznego gimmicku. W listopadzie walczył z Mattem Sydalem, kolegom z ST. Louis w jego pierwszym meczu w IWA. Ta dwójka szybko rozwinęła rywalizację, walcząc ze sobą wiele razy w ciągu następnych kilku miesięcy. Ostatecznie Delirious pokonał Sydala na King Of The Death Match Tournament 2004 i wygrał mistrzostwo wagi lekkiej IWA-MS. Potem Delirious zaczął feud z Jimmy Jacobs’em. Ta dwójka wymieniała się pasem w kilku meczach. Jimmy wygrał tytuł na początku sierpnia, na gali Coliseum Championship Wrestling w Evansville, Indiana. Dwa tygodnie później, w Highland, Indiana, mecz o tytuł zakończył się podwójnym pinem. Tytuł nie miał właścicela, stał się wakujący. Podczas pierwszej nocy gali Ted Petty Invitational Weekend, Jacobs wygrał Ladder Match i zdobył pas. Delirious wyjechał w tourne po Japonii. Kiedy powrócił, zdobył lightheavyweight title 12 grudnia. Delirious zakończył feud poprzez zwycięstwo w Steel Cage match'u w Valparaiso, Indiana, 4 lutego 2005 roku. Trzymał tytuł wagi lekkiej do 11 czerwca, kiedy stracił go na rzecz Josh’a Abercrombie w Filadelfii. Walczył potem kilkakrotnie z takimi wrestlerami jak Roderick Strong, Ace Steel i Brandon Thomaselli, założył także drużynę ze starym rywalem, Sydalem. Kilkakrotnie walczyli z „The Iron Saint”, aby zdobyć tytuł drużynowe IWA-MS, ale ostatecznie nie udało im się to. Delirious zaczął się coraz rzadziej pojawiać w federacji.
Delirious zadebiutował w Ring of Honor na gali Reborn: Stage One 23 kwietnia 2004 roku, przegrywając przeciwko Mattowi Sydalowi. Delirious kontynuował pracę w ROH sporadycznie walcząc w ciągu następnych kilku lat, zyskując uwielbienie publiki pomimo tego że nigdy nie wygrywał meczów. Na gali Better Then Our Best 1 kwietnia 2006 roku, komisarz ROH Jim Cornette powiedział że Delirious musi zawalczyć z wybranym przez siebie samego wrestlerem, a jeżeli przegra to zostanie wyrzucony z rosteru federacji. Jego przeciwnikiem okazał się Ricky Reyes, którego Delirious pokonał po Cobra Clutch. Na tym samym show Delirious pokonał Jimmy’ego Rave’a, Jimmy’ego Yang’a i Jimmy’ego Jacobsa w „Four Corner Survival Match”. W nagrodę Delirious tej samej nocy otrzymał title shota o ROH World Title przeciwko Danielsonowi, który wcześniej pokonał Colt'a Cabane po najkrótszej walce w historii ROH. Bryan obronił pas gdy sędzia zatrzymał meczz powodu intensywnego krwawienie Delirious'a. Delirious dostał kolejną szansę na zdobycie ROH World Championship, 13 maja, ale po raz kolejny przegrał. Następnie walczył o Pure Title z Nigel'em McGuiness'em, ale i tym razem walka nie zakończyła się dla Deliriousa pomyślnie. Przez resztę roku Delirious kontynuował feud przeciwko Matt’owi Sydal’owi i McGuiness’owi. 6 października Delirious pokonał Jimmy’ego Rave’a i zakwalifikował się do finału „Survival of the Fittest”. Austin Aries był pierwszym wyeliminowanym w finale, wtedy to na ringu pozostali Jay & Mark Briscoes, Mastt Sydall oraz Delirious. Sydal i Delirious współpracowali aby wyeliminować braci Briscoe. Używali do tego nie koniecznie czystych zagrań, ale udało się - Delirious wygrał mecz. Jego zwycięstwo oznaczało kolejną walkę o ROH Word Championship z Bryan’em Danielson’em i jeszcze raz mimo najszczerszych chęci Delirious został pokonany i Danielson obronił tytuł. Potem Delirious założył drużynę z Davey’em Richards’em i walczył przeciwko Matt’owi Sydal’owi i Christopher’owi Daniels’owi w meczu, którego stawką był title shot o tag team title. Po jego porażce, Sydal i Daniels zaczęli feud ze „Strap Iron” Adamem Pearc’em. Wcześniej tego samego roku Pearce pokonał Delirious’a przy pomocą Shane’a Hagaorn’a. Jego pierwszy mecz w nowym feudzie był meczem drużynowy z „Szalonym” Ace’em Steel’em, przeciwko Hagadorn’owi i Pearc’owi. Delirious i Steel wygrali, ale feud był daleki od zakończenia. Tej samej nocy Delirious zaprzestał feudu z Pearc’em by podjąć wyzwanie Bryan’a Danielson’a, w którym dwóch kapitanów miało stworzyć dwie czteroosobowe drużyny i zawalczyć w 8-man Tag team match'u. Delirious wybrał Nigel’a McGuiness’a, Colt’a Cabanę i BJ Whithmer’a jako swoich partnerów przeciwko drużynie Danielson’a, Jimmy’ego Rave’a, Jimmy’ego Jacobsa i Shingo. Delirious był ostatnim który przetrwał ze swojej drużyny i wygrał, zmuszając Danielson’a do klepania w matę po Cobra Stretch. Delirious przegrał z Adam’em Pearc’em 22 października, tej samej nocy przegrywając też w Dragon Gate Rules match'u przeciwko CIMIE, Shingo i Matt’owi Sydal’owi. Delirious kontynuował swój feud z Adam’em Pearc’em w 2007 roku, pokonując go na szóstym ‘Fith Years festiwal”. Wygrał dzięki temu, że umieścił pod swoją maską kastet, a następnie wykonał headbutta dla Pearc'a. Następnej nocy, świeżo po heelturnie Roderick Strong zniszczył Delirious’a zrzucając go z lin. Delirious uderzył się głową o barierki i stracił przytomność. Strong wykorzystał sytuację i wykonał na nim dwukrotnie Gibson Driver. Roderick próbował jeszcze bardziej zmasakrować przeciwnika został jednak powstrzymany przez swojego partnera Austin'a Aries'a. 3 września 2007 roku Delirious został wybrany na głównego trenera w szkole wrestlingu Ring of Honor. Delirious stał się jeszcze dziwniejszy podczas feudu ze stajnią Adam’a Pearce’a, „The Hangman 3”. Kiedy przyczepili jego maskę tyłem do jego twarzy, zaczął używać nieczystych zagrań, takich jak używanie broni czy plucie w ich twarze czerwonym płynem, który był w tym czasie znany jako „czerwona trucizna”. Ze zmianami zaszedł tak daleko, że zmienił swój zwyczajowy zielono-czarny strój na wersję czerwono-czarną, aby odzwierciedlić swoje brudne zagrywki w stroju.
Delirious i Matt Sydal zadebiutowali w federacji przeciwko sobie na „No Excuses 2005”, z którego to pojedynku Delirious wyszedł zwycięsko po Chemical Inbalance. Wygrał w największym wydarzeniu IWC, Super Indy Tournament 5, gdzie pokonał Glen’a Spectra w pierwszej rundzie, Matt’a Sydal’a w drugiej, i „Balls Hott” Troy Lord’a w finale. Obronił swój Super Indy Title przeciwko Lord’owi w finale zmuszając go do poddania przez leglock na Summer Sizzler 3. Wtedy zaczął towarzyszyć divie Daize Haze w ringu. Kolejny raz obronił swój tytuł przeciwko Christopher’owi Daniels’owi na Uncaged Fury. Na „No Excuses 2” zaczął swój feud z John’em McCHensey’em. Haize rozproszyła McChesney’a na tyle aby Delirious mógł zaskoczyć przeciwnika roll up'em aby zwyciężyć i obronić swój tytuł. Na Reveangence 3 Delirious pokonał McChesney’a znowu przy pomocy Daize. Na November Pain 2 Delirious znowu walczył z McChesney’em, ale tym razem nie było tam Daize Haize. Daize przebrała się za fankę wrestlingu, ale McChesey złapał ją zanim mogła zainterweniować i zrobił nią powerbomb na Deliriousa aby zwyciężyć. Na New Beggining 2, Delirious próbował zatrzymać Sterling’a James’a Keenan’a w jego drodze po tytuł, ale przegrał, po MK Ultra Keenan’a. Potem wziął urlop od IWC i pojawił się dopiero kilka miesięcy później. Powrócił na November Pain 3 jako partner Super Hentai’a w walce przeciwko Bern’owi Albright’owi i Sebastian’owi Dark’owi, który stał się 6 man Tag team match'em gdyż do walki zostali dodani Shirly Doe i rywal Delirious’a - McChesey. Shirly Doe spinował Sebastian’a Dark’a po Air Raid Siren i tym samym zapewnił zwycięstwo swojej drużynie. Delirious pojawił się na gali IWC Call to Arms 4, 6 grudnia 2007 roku i pokonał Eric’a Young’a.
W Chikarz’e, Delirious przez 2006 rok tworzył drużynę z Hallowiced, o nazwie Incoherence (przez fanów nazywaną również Halirious). Drużyna pojawiła się na CHIKARA Tag Word Grand Prix 2006, kiedy oryginalny partner Hallowiced’a, Ultramantis Black nie mógł wystąpić z powodu kontuzji. Przypadkowe losowanie ustaliło, że partnerem Hallowiced’a będzie Delirious Po pokonaniu drużyny Rorschach and Crossbones, drużyny Up In Smoke, i team DDT, Delirious i Hallowice weszli do półfinału gdzie przegrała z Kings of Wrestling (Chris Hero i Claudio Castagnoli). Drużynie dobrze się powodziło i od gali Bruised Show, stali się posiadaczami Tag team title.

Stajnie

DP Associates (FIP, 2006): Bryan Danielson, Dave Prazak, Cyber Kong, Davey Richards, Shane Hagadorn, SHINGO, Steve Madison

Tag Teamy

Incoherence (Chikara Pro): Hallowicked

- (IWA Mid-South/NWA): Matt Sydal

Tytuly

IWA Mid-South: Light Heavyweight Title [2]

NWA: Midwest X-Division Title, Super Indy Champion, Super Indy Challenge Winner

IWC/IWCA: Tex-Arcana Television Title [4]

GCW: Cruiserweight Title

IWC: Super Indy Title

ROH: Survival of the Fittest Winner

CSW: Cruiserweight Title

Turnieje

NWA Super Indy Challenge Winner [2004]

IWC Super Indy Tournament V Winner [2006]

ROH Survival of the Fittest Tournament Winner [2006]

Nagrody

IWA Mid-South - Favorite Persona [2004]

St. Louis Area - Wrestler of the Year [2] 2002; 2003