Nigel McGuinness

Nigel McGuinness jest zawodowym wrestlerem pochodzącym z Wielkiej Brytanii, obecnie pracuje on dla Ring of Honor w Stanach Zjednoczonych, gdzie jest posiadaczem najważniejszego tytułu w tej federacji. Zalicza też występy w japońskiej promocji NAOH. Ponadto najdłużej w historii trzymał ROH Pure Title, trwało to aż 350 dni.
Nigel zainteresował się wrestlingiem mając 12 lat, w szczególności lubił Hart Foundation oraz British Bulldogs, w 1992 roku miał on przyjemność oglądania swoich ulubionych gwiazd na żywo, kiedy to wybrał się na galę SumerSlam, miał wtedy twarz pomalowaną jak Ultimate Warrior. Po ukończeniu Les University, McGuiness przeniósł się do Stanów Zjednoczonych uczył się tam na Kent State University i zdobył stopień magisterski z chemii. We wrześniu 1998 roku zaczął trenować zapasy w Heartland Wrestling Association (HWA). W swoim debiucie zwyciężył GQ Masters III, walka ta była emitowana w amerykańskiej telewizji na kanale ABC 20/20. Po rocznym pobycie w HWA, Mcguiness powrócił do Anglii, aby zarobić pieniądze na ponowny wyjazd do Stanów oraz walczyć tam z najlepszym, wrestlerami na świecie.
Nigel zaczął rozwijać swój heelowy gimmick poprzez oddawanie roli punka, który lubił robić zamieszanie na meczach piłkarskich. 10 lipca 2001 roku McGuiness w pojedynku jeden na jeden zmierzył się z mistrzem tag team Dean'em Jablonski'm. Stawką walki był pas, którego posiadaczem był ten drugi, nie była to walka 2 vs.2 ponieważ drugi z braci Jablonski'ch był kontuzjowany. Nigel zdobywając pasy na partnera wybrał sobie The Bomb'a, którym to utrzymał je do 7 sierpnia kiedy to bracia Jablonscy, już w klasycznej walce tag team odzyskali tytuł. W 2003 roku Nigel wprowadził do HWA nowy pas - HWA European Title. Trzymał go przez pół roku a następnie stracił na rzecz Hoss'a. 6 września tego samego roku Nigel ponownie zdobył tytuł, tym razem był to HWA Heavyweight Title. Pas ten utrzymał do 3 stycznia 2004 roku tracąc go ponownie na rzecz Hoss'a. Jednak title run nowego mistrza nie trwał długo, trzy dni później w walce rewanżowej zwyciężył Nigel i utrzymał pas aż do porażki z El Tenor'em 23 marca.
McGuiness zadebiutował w ROH 9 sierpnia 2003 roku w walce przeciwko Chet'owi Jablonski'emu. 2004 rok minął bez jakichś nadzwyczajnych wydarzeń dla Nigela w tej federacji. W marcu 2005, McGuiness i Colt Cabana połączyli się razem aby walczyć o tag team title, ale próba odebrania tytułów dla Dan'a Maff'a i B.J. Whitmer'a nie powiodła się. Po tej walce Cabana i Nigel rozpoczęli feud, w którym celem było dostanie shota o ROH Pure Title. Pojedynek wygrał anglik i 12 czerwca 2005 roku wyzwał ówczesnego ROH Pure Champa - Samoa Joe do walki o tytuł, Nigel walkę przegrał, ale 27 sierpnia odbył się rewanż, w którym to pas stał się jego własnością, od tej chwili McGuiness zaczął okres 350 dni, podczas, których stał się wrestlerem najdłużej posiadającym ROH Pure Title. Przez kilka następnych miesięcy Nigel toczył feud z Claudio Castagnoli'm, 25 marca odbyła się walka, która promowana była jako ostatnia szansa Castagnioli'ego na zdobycie pasa, Claudio jednak jej nie wykorzystał. 29 kwietnia anglik zmierzył się z Bryan'em Danielson'em, którą wygrał a której skutkiem był rewanż, którego stawką stała się unifikacja ROH Pure Title. Pojedynek ten odbył 12 sierpnia podczas tour'u ROH po Wielkiej Brytanii. W Liverpoolu Danielson pokonał McGuinessa i pas Pure przestał istnieć. 6 października na PPV Undeniable pokonał on Takeshi Morishim'e i tym samym zdobył ROH World Title. Z powodu kontuzji bicepsa nie mógł on bronić swojego tytułu na Final Battle 2007. Na Glory by Honor VI po wyleczeniu kontuzji mógł już stanąć na ringu przeciwko kontenderowi do pasa Chris Hero. Hero walkę przegrał a tym samym Nigel został obrzucony błotem przez Sweeney'a, który uważał, że Anglik jest mistrzem z powodu szczęśliwego trafu, ponieważ gdyby a walka odbyła się wcześniej Chris, by ją wygrał. McGuiness przyjął wyzwanie do rewanżu, który odbył się na Survival of the Fittest, ale Hero ponownie był w stanie odebrać mu pasa. Na piątej gali PPV - Rising Above, Nigel zmierzył się z Austinem Aries'em, podczas tej walki mistrz doznał urazu głowy gdy uderzył nią o metalową barierkę, ponadto złamał jeszcze nos, ale mimo to walkę wygrał.
Mimo występów w ROH, McGuiness kontynuował występy w wielu innych federacjach niezależnych takich jak : IWA Mid South, New Era Pro Wrestling, Italian Championship Wrestling oraz American All-Star Wrestling. Wystąpił on nawet na gali rozwojowej federacji WWE - Ohio Valley Wrestling, jednak nie był to zbyt owocny epizod w jego karierze najpierw przegrał z Eliah'em Burke a następnie z Danny'm Basham'em na gali Heat. Nigel pojawił się jeszcze w TNA walcząc w dark match gali PPV Genesis przeciwko Shark Boy'owi. W 2007 roku Anglik został wystawiony przez ROH do reprezentowania tej federacji w turnieju King of Europe, który na dodatek zwyciężył pokonując swojego rodaka Doug'a Williams'a

Tag Teamy

Team Pure Wrestling (ROH): Chad Collyer

Team HWA (HWA): B.J. Whitmer, Quintin Lee, Cody Hawk

Team IWA Mid-South (IWA Mid-South): Ian Rotten, Jimmy Jacobs, Nate Webb

- (ROH): Colt Cabana

- (HWA): Human Time Bomb

- (IWA Mid-South): Chad Collyer

- (ROH): Takeshi Morishima

Tytuly

HWA: Heavyweight Title [2], First-ever European Title [2], Tag Team Title [2]

NBPW: Heavyweight Title

FIST: Heavyweight Trophy Winner

ROH: World Title, Pure Title, Gauntlet Match Winner [2006]

Europe: First-ever King of Indy [2007]

Turnieje

Europe First-ever King of Indy Tournament Winner [2007]

Nagrody

IWA Mid-South - 2004 Will Be Their Year [2003]