Eddie Guerrero

Eduardo Gory Guerrero Llanes (urodził się 9 października 1967 roku, zmarł 13 listopada 2005 roku), bardziej znany jako Eddie Guerrero był jednym z najlepszych wrestlerów pochodzenia meksykańskiego. Cała jego rodzina zajmowała się wrestlingiem, więc i on chciał od dziecka zostać zawodowym zapaśnikiem. Od początku lat 90 walczył w USA w takich federacjach jak Extreme Championship Wrestling, World Championship Wrestling oraz World Wrestling Entertainment.
Guerrero był znany z tego, że zrobił wszystko byleby tylko wygrać ze swoim przeciwnikiem. Jego ulubionym powiedzonkiem było zawsze “Cheat to Win”. Pomimo tego, że przez większość kariery grał role heela, to jako face w krótkim okresie ze względu na charyzmę zdobył ogromną popularność.
Eddie pochodził z legendarnej rodziny wrestlerów. Jego ojciec - Gory Guerrero, jest uważany za twórce stylu Lucha Libre. Dzięki występom w meksyku, Gory stał się żywą legendą. Jego trzej bracia - Chavo Guerrero, Hector Guerrero i Mando Guerrero po sukcesach Gory`ego również zostali zawodowymi wrestlerami. Zapaśnikiem został również siostrzeniec Gory`ego - Chavo Guerrero, Jr.. Dużą popularność w Meksyku mieli wójek i kuzyn Eddiego - Enrique Llanes i Javier Llanes.
Młody Eddie przeniósł się do El Paso, Texas, gdzie w Nowym Meksyku rozpoczął nauke w New Mexico Highlands University. Jako zawodowy wrestler zadebiutował w roku 1987 w federacji Empresa Mexicana de Lucha Libre. Zanim przeprowadził się do USA stał się dużą gwiazdą i walczył z najlepszymi w federacji.
W 1993 roku Eddie przeniósł się do Japonii, gdzie występował w federacji New Japan Pro Wrestling, jako zamaskowany Black Tiger II. W tym okresie czasami występował w federacji Asistencia Asesoria y Administracion, tworząc Tag Team z El Hijo del Santo nazwany nową wersją La Pareja Atómica (The Atomic Pair) - legendarnego meksykańskiego Teamu tworzonego przez Gory Guerrero i El Santo. Eddie odwórcił się od El Santo i dołączył do Art Barra, tworząc Tag Team znany jako La Pareja del Terror (The Pair of Terror). Ta dwójka szybko została najbardziej znienawidzonym Tag Teamem w historii lucha libre. Razem z Barrem, Konnanem, Chicano Powerem i Madonna’s Boyfriend`em, Eddie stworzył grupę Los Gringos Locos (The Crazy Americans). Los Gringos Locos feudowała przez cały okres istnienia z El Santosem i jego partnerem Octagonem, zakończony na pierwszej w historii gali Lucha Libre PPV - When Worlds Collide, w której Guerrero i Barr przegrali w walce Double Hair vs.Double Mask match.
Pod koniec roku 1994 Eddie Guerrero wraz z Barrem przenieśli się do USA do federacji Paula Heymana - Extreme Championship Wrestling. Mieli zadebiutować w federacji na początku 1005 roku, jednak w listopadzie 1994 roku Art Barr zmarł. Eddie przez szacunek dla przyjaciela przyjął jego akcję kończącą - Frog Splash.
W swoim debiucie w federacji, Eddie zdobył ECW World Television Championship pokonując 2 Cold Scorpio. W ECW zabłysnął jednak dzięki wspaniałym pojedynkom z Deanem Malenko. Został wypatrzony przez łowców talentów z World Championship Wrestling i w 1996 roku podpisał kontrakt z tą federacją. Po ostatniej walce, inni zawodnicy przygotowali Eddiemu wspaniałe przyjęcie pożegnalne.
Pod koniec 1996 roku Eddie w WCW zdobył WCW United States Heavyweight Championship, a w 1997 został właścicielem pasa WCW World Cruiserweight Championship. Pas wagi lekkiej Guerrero stracił na rzecz Rey`a Misterio Jr, na gali Halloween Havoc. W swojej autobiografii Eddie wyznał, że właśnie ta walka była jego ulubioną w karierze.
Pomimo tego, że Eddie miał ogromną rzesze fanów, nigdy nie miał okazji stać się jedną z głównych gwiazd federacji. Brak odpowiedniego wypromowania i pushu Eddie zawdzięczał prezydentowi WCW - Ericowi Bischoffowi. Po głośnym wypowiedzeniu swojego zdania, Eric wyrzucił Eddiego na gali Monday Nitro z federacji. Guerrero opuścił WCW na kilka następnych miesięcy.
Cała sprawa okazała się ułożona i po kilku miesiącach Eddie powrócił do federacji i stworzył swoją grupe - Latino World Order (LWo), która miała parodiować grupę Erica - New World Order. Grupa zszerzała prawie wszystkich zawodników meksykańskich walczących w WCW, jednak rozpadła się w 1999 roku po wypadku samochodowym Eddiego.
Po wyleczeniu kontuzji Eddie powrócił na krótki okreś, gdyż jak się okazało od 2000 roku podpisał kontrakt z rywalem WCW - World Wrestling Federation. Razem z nim przeszły trzy inne gwiazdy federacji - Chris Benoit, Dean Malenko i Perry Saturn
Guerrero i inni wrestlerzy, którzy z nim odeszli z WCW zadebiutowali w WWF na gali RAW 31 stycznia 2000 roku, jako grupa The Radicalz i wmieszali się w walkę New Age Outlaws. W marcu 2000 roku Eddie został połączyony w Tag Team z Chyna, która została nazwana Mamacita.
Swój pierwszy tytuł, Eddie zdobył pokonując byłego zawodnika WCW - Chrisa Jericho. Pokonał go z pomocą Chyny i stał się właścicielem WWF European Championship. Eddie wraz z Chyna rozpoczęli feud z innym mieszanym Tagiem - Lita i Essa Riosem. Na gali Backlash Eddie pokonał Edde Riosa i obronił tytuł mistrza Europy. Następnie Eddie bronił tytuł w walce z Saturnem i Malenko, aż ostatecznie stracił go 23 lipca na rzecz Perry Saturna.
Tag Eddiego i Chyny rozpadł się i zaczęli ze sobą walczyć przez kilka następnych miesięcy. Chyna była wściekła za przegraną walke z Eddim na gali King of The Ring. 27 sierpnia Chyba zdobyła WWF Intercontinental Championship. Eddie nie chciał się do tego mieszać, jednak komisarz WWF - Mick Foley wrzucił go do walki pomiędzy Chyna a Kurtem Angle, obawiając się ze Kurt może spowodować ciężką kontuzje Chyny. Angle znokautował Chyne za pomocą pasa mistrzowskiego, a Eddie “przypadkowo” odliczył ją do trzech zdobywając tytuł. W ostateczności Eddie Guerrero przeszedł heel turn i walczył z nowym przyjacielem Chyny - Billy Gunnem o tytuł.
Pod koniec roku 2000 zreaktywowała się grupa The Radicalz, i pomogła Triple H`owi w walce ze “Stone Cold” Steve Austinem na gali Survivor Series. Na początku roku 2001 Eddie rozpoczął feud z Testem, zdobywając po raz drugi pas European Championship na gali WrestleMania X-Seven z pomocą Saturna i Deana Malenko. W ostatecznosci Guerrero opuścił Radicalz i dołaczył do Lity i The Hardy Boyz. W maju 2001 roku Eddie został wysłany na kuracje odwykową. Od czasu wypadku z 1999 roku był uzależniony od środków przeciwbólowych. 9 listopada 2001 roku Eddie został złapany za jazde po spożyciu alkoholu. 3 dni później został zwolniony z federacji.
Eddie kilkakrotnie występował gościnnie w federacjach niezależnych takich jak World Wrestling All-Stars, IWA Mid-South oraz Ring of Honor. W marcu 2002 roku został ponownie zatrudniony przez WWE, jednak przed powrotem do federacji musiał wypełnić wszystkie zobowiązania innych federacji. 19 kwietnia 2002 roku Eddie walczył z CM Punkiem i Coltem Cabana w Dayton, Ohio. Tydzień później, 27 kwietnia wspólnie z The Amazing Redem pokonali zespół The S.A.T. na gali zadedykowanej Eddiemu - A Night of Appreciation.
Podczas swoich występów w federacjach niezależnych, Eddie zdobył 1 marca IWA Mid-South Heavyweight Championship pokonując CM Punka i Rey`a Misterio, Jr. w three way match. Dzień później stracił ten tytuł na rzecz CM Punka. Od 8 grudnia 2001 di kwietnia 2002 roku Eddie posiadał również tytuł WWA International Cruiserweight Championship. Jak przeszedł do WWE pas został zawieszony.
Eddie nieoczekiwanie powrócił na gale WWE RAW 1 kwietnia 2002 roku atakując Rob Van Dama, i tworząc Tag Team z Chrisem Benoit. 21 kwietnia na gali Backlash 2002, Eddie pokonał Rob Van Dama i zdobył Intercontinental Championship. RVD odzyskał ten pas miesiąc później w Ladder Match. Po tym fakcie Eddie miał rozpocząc feud ze Stone Cold Stevem Austinem, jednak ten odszedł z federacji, i Eddie rozpoczął program z The Rockiem wyzywając go do walki o Undisputed Championship
1 sierpnia Guerrero i Benoit zostali przeniesieni na gale Smackdown. Chris Benoit rozpoczął program z Kurtem Angle, a Eddue Guerrero ze swoim bratankiem - Chavo Guerrero, z którym stworzył Tag Team Los Guerreros. W międzyczasie powstał nowy tytuł WWE Tag Team Championships i rozpoczął się o niego turniej. Zdobyli go Chris Benoit i Kurt Angle.
Los Guerreros dostali szanse walki o te pasy, dopiero wtedy, gdy Kurt Angle i Chris Benoit stracili je na rzecz Edga i Rey`a Mysterio. Zdobyli je na gali Survivor Series 2002. Stracili je niedługo później na rzecz Team Angle. Na gali Wrestlemania XIX Los Guerreros nie zdołali zdobyć pasów w walce z Team Angle i Rhyno z Chrisem Benoit. Przed galą Judgment Day Chavo doznał kontuzji bicepsa, i Eddie musiał sobie znaleźć nowego partnera. Wybrał Tajiri`ego, z którym zdobył tytuł na gali Judgment Day pasy. Przez kilka następnych tygodni Team oszukując bronił pasy walcząc z prawie każdym zespołem gali Smackdown, między innymi pokonali Roddy Pipera i Seana O`Haire. Po utracie pasów 1 lipca na rzecz Team Angle, Eddie odwrócił się od Tajiri`ego i zaatakował go.
W lipcu 2003 roku Eddie wziął udział w turnieju o WWE United States Championship. Do finału doszedł pokonując Ultimo Dragona, a o sam pas zmierzył się na gali Vengeance, mając za przeciwnika swojego przyjaciela - Chrisa Benoit. Walkę wygral dzięki pomocy Rhyno, który tym samym odwrócił się od Chrisa Benoit.
Na gali SummerSlam Eddie obronił tytuł w walce z Rhymo, Chrisem Benoit i Tajiri`m. Przeszedł turn face i rozpoczął feud z Johnem Cena. Eddie wyzwał Cene do walki o tytuł w “Latino Heat” Parking Lot Brawl Match. John przyjął wyzwanie, jednak nie zdołał pokonać przeciwnika. W międzyczasie do federacji powrócił po kontuzji Chavo Guerrero i zreaktywowany został zespół Los Guerreros. 16 września pokonali oni The World’s Greatest Tag Team i zdobyli WWE Tag Team Championships. Tym samym Eddie trzymał jednoczesnie US Title i Tag Team Title.
Na gali No Mercy 2003 Big Show pokonał Eddiego Guerrero i zdobył tytuł.
4 dni później Los Guerreros stracili tytuły na rzecz Basham Brothers. Z powodu kłótni braci nie doszło do rematchu, a na gali Royal Rumble 2004 spotkali się twarzą w twarz. Pojedynek ten wygrał Eddie wykonując na bratanku Frog Splash.
Popularność Eddiego z dnia na dzien rosła i Creative Team zaczał myśleć nad daniem gwieździe najważniejszego tytułu - WWE Championship.
14 lutego 2004 roku na gali No Way Out 2004 Eddie zdobył WWE Championship, pokonując Brocka Lesnara z pomocą Goldberga. Przez kilka miesięcy był na szczycie i pokonywał największe gwiazdy, między innymi Kurta Angle na Wrestlemanii XX. Tytuł przegrał dopiero w walce z Johnem “Bradshaw” Layfieldem - texas Bullrope Match, przez Kurta Angle, który był General Manalerem i sam ustawił wynik. Eddie spotkał się z Kurtem na Summerslam, i przegrał walkę.
Eddiemu w walce z Kurtem Angle pomagał Big Show. W tym momencie General Manager stworzył zespół do walki z tą dwójka - Luthera Reignsa i Marka Jindraka. Nowy GM gali - Theodore Long zarządził walkę na Survivor Series - Elimination Match pomiędzy zespołem Eddiego, a zespołem Kurta. Na Survivor Series wygrał zespół Eddiego, który skończył walkę wykonując Frog Splash na Angle`u.
Na gali Armageddon 2004 Eddie ponownie mógł stać się posiadaczem naważniejszego pasa, jednak nie zdołał pokonać The Undertakera i Bookera T oraz Johna “Bradshaw” Layfielda w Fatal Four Way Match.
20 lutego 2005 roku Eddie Guerrero ponownie połączył się z Rey`em Mysterio. Na gali No Way Out 2005 zdobyli oni pasy Tag Team pokonując Basham Brothers.
Wiele osób oczekiwało że nowi mistrzowie będą bronili pasów na gali Wrestlemania 21, jednak stanęli twarzą w twarz, w celu sprawdzenia który zawodnik jest lepszy. Okazał się nim Rey Mysterio. 21 kwietnia na gali SmackDown mistrzami Tag Team zostali MNM, po tym jak Eddie odwrócił się od Rey`a. Na gali Judgment Day 2005 Rey ponowie pokonał Eddiego Guerrero, tym razem przez dyskwalifikacje. Rey wygrał również walkę na SummerSlam 2005, ale ostateczną konfrontację w klatce wygrał Eddie.
Podczas feudu z Rey`em Mysterio, Eddie był pretendentem do pasa World Heavyweight Championship, jednak oddał Title Shot Batiscie, który zdobył tytuł. 9 października 2005 roku na gali No Mercy 2005 Eddie zmierzył się z Batistą o pas, jednak w niu swoich 38 urodzin nie zdołał go zdobyć.
11 listopada 2005 roku Eddie Guerrero po raz ostatni stanął na ringu. Pokonał przez dyskwalifikację Kena Kennedy`ego. Była to walka kwalifikacyjna o udział na gali Survivor Series.
13 listopada 2005 roku Eddie zmarł w pokoju holetowym. Miał 38 lat, zostawił zone i trójke córek - Shaul (14 lat), Sherilyn (9 lat) i Kaylie Marie (3 lata). Eddie zmarł na zawał serca, prawdopodobnie od brania sterydów anabolicznych.

Stajnie

The Radicals (WWF, 2000): Perry Saturn, Chris Benoit, Dean Malenko

Latino World Order (WCW, 1998): Juventud Guerrera, Rey Mysterio Jr., Silver King, El Dandy, Psychosis, La Parka, Damien, Villano IV, Villano V

Filthy Animals (WCW, 1999): Rey Mysterio Jr., Kidman, Konnan, Torri Wilson

Los Gringos Locos (The Crazy Americans) (Mexico, 1993): Love Machine, Konnan, Black Cat, Madonna's Boyfriend, Misterioso, Chicano Power, King Lion

Tag Teamy

Los Guerreros (WWE): Chavo Guerrero

Mamacita (WWF): Chyna

La Pareja Atomica (Atomic Pair) (Mexico): El Hijo Del Santo

La Pareja del Terror (The Pair of Terror) (Mexico): Art Barr

The Heat Connection (WWE): Booker T.

- (WWA): Chavo Guerrero, Mando Guerrero

- (WWE): Tajiri

- (WWE): Rey Mysterio

- (New Japan): Love Machine, Black Cat

- (PWF): Hector Guerrero

- (New Japan): The Great Sasuke

Tytuly

WCW: United States Heavyweight Champion, Cruisereweght Champion [2]

WWE: Heavyweight Champion, European Champion [2], Intercontinental Champion [2], Tag Team Champion [4], United States Heavyweight Champion, 15-Man WWE Championship №1 Contender Battle Royal Winner [2004], "Grand Slam" Title Winner, "Triple Crown" Champion, Hall of Fame Inductee

ECW: World Television Champion [2]

WWA: World Trios Title, World Welterweight Title

IWAS: Tag Team Title

PWF: Tag Team Title

IWA Mid-South: Heavyweight Title

AAA: World Tag Team Title

World Wrestling All-Stars: International Cruiserweight Title

New Japan: Best of Super Juniors Champion [1996], Junior Heavyweight Super Grade Tag League [1994]

LAWA: Heavyweight Title

Turnieje

New Japan Best of Super Juniors Champion [1996]

New Japan Junior Heavyweight Super Grade Tag League [1994]

WWE United States Heavyweight Championship Tournament Winner [2003]

Nagrody

PWI - Comeback of the Year [1999]

PWI - Inspirational Wrestler of the Year [2] 2002; 2004

Wrestling Observer - Tag Team of the Year [2] 1994 with Art Barr; 2002 with Chavo Guerrero

Wrestling Observer - Feud of the Year [2] 1994 with Art Barr vs El Hijo del Santo & Octagon; 1995 vs Dean Malenko

PWI - Stanley Weston Award [2005]

Wrestling Observer - Best Interviews [2005]

Wrestling Observer - Most Charismatic Wrestler [2] 2004; 2005

WWE - Hall of Fame [2006]

RSPW - Best Wrestler [2005]

RSPW - Best Tag Team [1994] (North American) with Art Barr

RSPW - Best Heel - [2005]

RSPW - Best Babyface [2004]

RSPW - Most Favorite Wrestler [2005]

Wrestling Observer - Hall of Fame [2006]