Rikishi

Solofa Fatu Jr. (urodzony 11 października 1966 roku) jest Samoa-Amerykańskim profesjonalnym wrestlerem, lepiej znanym pod swoim ringowym przydomkiem: Rikishi. Fatu pochodzi z jednej z najbardziej znanych rodzic z Samoa - Anoa'i; jest bratankiem Tag Teamu: Wild Samoans: Afa i Sika, którzy trenowali go w latach 80. Jego brat Ed Fatu, jest lepiej znany jako Umaga, a drugi, młodszy brat występuje na ringu jako The Tonga Kid; jeden z członków Tag Teamu The Islanders tworzonym z Haku w WWF. Fatu tworzył team ze swoim kuzynem Samu (syn Afy), znany jako The Samoan Swat Team. The Swat Team walczyli w federacjach niezależnych, między innymi w położonej w Dallas federacji World Class Wrestling Association. Team później pracował w federacji World Wrestling Federation jako Headshrinkers, zanim Solofa Fatu, Jr. rozpoczął kariere single wrestlera.
Solofa Fatu, Jr. po raz pierwszy na ringu pojawił się w roku 1985 w federacji prowadzonej przez Gino Brito i Dino Bravo - “International Wrestling" położonej w Montrealu. W tej federacji Fatu pracował jako Prince Alofa - high flying babyface. W tym czasie Samu walczył ze swoim kuzynem - Samula Anoa'i, który pracował w tej federacji jako heel: "The Great Samu". Kiedy federacja w Montrealu została zamknięta, kuzyni podpisali kontrakty z federacją World Wrestling Council w Puerto Rico i stworzyli Tag Team - The Samoan Swat Team (Samu & Fatu). Team przybrał gimmick “Samoan savage", który był analogiczny do tego, jaki mieli ich ojcowie walcząc na ringu. Tag zdobył jako pierwszy w historii federacji pas WWC Caribbean Tag Team Champions 7 listopada 1987 roku po pokonaniu Invader`a I i Invader`a III. Miesiąc później pasy te zostały zdobyte przez Marka Youngblooda i Chrisa Youngblooda, a tag team odszedł z federacji WWC.

Samu i Fatu pojawili się w Texasie, pracując dla federacji Fritza Von Erich - World Class Championship Wrestling. Według storyline`u Team został sprowadzony do federacji przez Buddy Robertsa do walki z rodziną Von Ericha i byłemu partnerowi z Tagu Fabulous Freebirds - Michaelowi Hayes`owi. SST dostali bardzo duży push na starcie; zostali stworzeni na siłe nie do powstrzymania. Team pokonał lokalnych bohaterów: Kerry`ego i Kevina Von Erich zdobywając pas WCCW Tag Team Titles 12 sierpnia 1988 roku. The Samoans byli niepokonani w WCCW, aż do walki z Michaelem Hayesem i jego nowym partnerem: “Do It To It" Steve Cox`em 12 września. Pomimo porażki, SST dostali szanse rewanżu już cztery dni później, i go wykorzystali, ponownie zdobywając pasy. Hayes i Cox ponownie pokonali Samoan Swat Team 15 października, odbierając im tytuły, jednak tym razem “złoto” powróciło do SST już dwa dni później. 12 września 1988 roku, The Samoan Swat Team zostali podwójnymi mistrzami, pokonując "Hollywood" Johna Tatuma i Jimmy Jack Funka, zdobywając WCWA Texas Tag Team Championship. The Samoan Swat Team zadebiutowali na gali pay-per-view po raz pierwszy na AWA SuperClash III (jedyna gala PPV, która została stworzona przez federacje American Wrestling Association). The Samoans z sukcesem obronili pas WCCW Tag-Team w walce z Michaelem Hayesem i Steve Coxem. Na początku roku 1989, Samoans odeszli z federacji WCCW, powodując zawieszenie obu posiadanych przez nich tytułów mistrzowskich.

The Samoan Swat Team podpisali kontrakt z federacją prowadzoną przez Jima Crocketta, i dostali managera w postaci Paula E. Dangerously`a. Tag Team miał zastąpić legendarny "Original" Midnight Express. The Samoans walczyli między innymi z "Original" Midnight Express, pokonując ich na gali Clash of the Champions VI, 2 kwietnia 1989 roku. The Samoans stworzyli Tag z byłymi rywalami: Michaelem Hayesem, Terry Gordym i Jimmy Garvinem na gali z roku 1989: Great American Bash, przegrywając WarGames match z Road Warriors, the Midnight Express, i Steve Williamsem. Pod koniec roku 1989, Paul E. Dangerously wycofał się z managerowania Samoans, który w tym czasie dostali nowego managera: "The Big Kahuna" Olivera Humperdinka. The Samoans zaczęli przegrywać coraz więcej walk w 1989 roku, jednak fortuna odwróciła się dzięki kontuzji Sida Viciousa. Ponieważ Vicious był kontuzjowany, Team Skyscrapers został wycofany z turnieju "Iron Team Tournament" na gali Starrcade 1989, a Samoan Swat Team dostali ich miejsce na tej gali, jednak turnieju nie udało im się wygrać. Po opuszczeniu federacji WCW latem 1990 roku, Samoan Swat Team pracowali w wielu federacjach niezależnych na terenie US, Europy i Japonii, występując często z kolejnym członkiem rodziny Rodney Anoa'i, który występował jako "Kokina Maximus". Rodzina pracowała w federacji Universal Wrestling Association w 1991 roku, i wspólnie z Fatu, Kokina i The Samoan Savage zdobyli UWA Trios Tag-Team titles, trzymając pas kolejne 2 miesiące. Pojawili się również na gali UWA’s 16th anniversary show, przegrywając walkę z Dos Carasem, El Canekiem i Milem Máscarasem
W 1992 roku, Samu i Fatu podpisali kontrakty z federacją World Wrestling Federation, gdzie dostali managera: Afe (ojciec Samu). Team występował pod nazwą Headshrinkers, jednak ich Samoański gimmick pozostał dokładnie ten sam. W tym czasie z federacją podpisał kontrakt również Rodney Anoa'i, jednak WWF dało mu gimmick "Yokozuna" nie mieszając go w żadne storyline`y związane z rodziną z Samoa. Team po raz pierwszy pojawił się w federacji pomagając teamowi Money Inc. pokonać Natural Disasters i zdobyć pasy WWF Tag Team Championship. Niedługo po debiucie w WWF, Headshrinkers rozpoczęli feud z Natural Disasters, oraz z High Energy.

Pomiędzy rokiem 1992, a początkiem 1994, Headshrinkers zajmowali pozycje w midlecard w federacji. Kilkakrotnie mieli okazje walczyć o tytuły, oraz pojawiali się na galach PPV, feudując z takimi teamami jak The Smoking Gunns i Men on a Mission. W kwietniu, Headshrinkers przeszli face turn I wyzwali do walki obecnych mistrzów federacji: The Quebecers. 26 kwietnia tram zdobył pasy mistrzów WWF. Na gali King of the Ring, 19 czerwca, Headshrinkers obronili tytuły w walce z Yokozuną i Crushem. Ich mistrzostwo zakończyło się 28 sierpnia, gdzie na gali nieemitowanej w TV przegrali tytuły ulegając Shawnowi Michaelsowi i Dieselowi. Dzień później Headshrinkers mieli bronić pasy w walce z Irwinem R. Schysterem i Bam Bam Bigelowem. Niedługo później Samu odszedł z federacji WWF aby wyleczyć wszystkie kontuzje i został zastąpiony przez Sionne, który wraz z Fatu utworzył tag team "New Headshrinkers".
Według storyline`a usunięcie z grupy Samu bylo spowodowane decyzją managera - Lou Albano, który chciał ucywilizować grupę Headshrinkers. W tym czasie, po raz pierwszy w historii grup Samoan Swat Team/Headshrinkers, jeden z członków nie jest nikim z rodziny Anoa'i i nie pochodzi z Wysp Samoa. Sionne pochodzi z Tonga. New Headshrinkers jedyny raz pojawili się na gali PPV jako team na Survivor Series gdzie zostali szybko wyeliminowani. Obaj zawodnicy pojawili się również na gali Royal Rumble, jednak również w tym momencie zostali wyeliminowani. Jedyne odnotowane pojawienie sie grupy New Headshrinkers z pewnym sukcesem (jako klasycznego Tag Teamu) było podczas turnieju o WWF tag team champions na przełomie lat 1994 i 1995. The New Headshrinkers przegrali w półfinale turnieju z Bam Bam Bigelowem i Tatanka. W lipcu 1995 roku New Headshrinkers rozpadła się, w momencie, kiedy Sionne podpisał kontrakt z WCW. Gdy było już wiadome odejście Sionne z WWF, tag team podkładał się nowym i młodym grupą takim jak np. Jacob & Eli Blu.
Po prawie 10-letnich występach w różnych Tag Teamach, Fatu rozpoczął kariere single wrestlera w 1994 roku. World Wrestling Federation zmieniło gimmick Fatu, porzucając “szalonego” Fatu. Okazało się również wtedy, że Fatu potrafi mówić po angielsku. W tym samym czasie, Fatu brał udział w kilku dark tag team matches z Rocky Maivia, jednak jako że Tag Team nie sprawdzili się, i temat nie był kontynuowany. Po debiucie Fatu w nowym gimmicku szykował się nowy, rodzinny feud. Samu, wraz ze swoim bratem Lloydem Anoa'i, występowali jako "The Samoan Gangster Party" bacznie obserwowali każdy ruch i każdą walkę kuzyna. Dwójka ta nigdy nie walczyła w WWF, jednak obserwacja Fatu miała w ostateczności na celu promocje nowego, face`owego gimmiku Fatu, który był już wtedy bardzo lubiany przez najmłodszych fanów.

Federacja World Wrestling Federation postanowiła kompletnie zmienić, już zmieniony wcześniej gimmick Fatu, i w ten sposób stał się “The Sultanem”, zamaskowanym wrestlerem, który wychodził u boku takich legend jak Iron Sheik i Bob Backlund. Fatu występował jako Sultan przez około rok, i nawet dostał szansę walki z Rocky Maivia o pas Intercontinental Title na gali WrestleMania 13, jednak nie zdołał pokonać przeciwnika i nie zdobył tytułu. Gimmick Sultana został porzucony przed końcem 1997 roku.
Fatu odszedł z federacji od razu po porzuceniu gimmicka Sultana i rozpoczął pracę w małych federacjach niezależnych. Pod koniec roku 1999, Fatu ponownie pojawił się w WWF, tym razem jako Rikishi Phatu; imie to zostało skrócone w ostateczności na Rikishi i rozpoczął występy w grupie Too Cool. W nowym gimmicku Fatu dużo przybrał na wadze, przefarbował włosy na blond, oraz zamienił swoje długie spodnie na przepaske na biodra. Rikishi został wplątany w feud z Viscera, zanim dołączył do grupy Too Cool (Grand Master Sexay i Scotty 2 Hotty). Gimmick Rikishiego stał się bardzo popularny dzięki wielkiej interakcji z fanami podczas, oraz po walkach Fatu. W czasie gali Royal Rumble 2000, Rikishi wyeliminował siedmiu rywali w walce Royal Rumble match, został wyeliminowany dopiero przy współpracy sześciu innych zawodników.

Rikishi stał się sławny również ze swojej szlagierowej akcji, którą zaczął wykonywać w nowym gimmicku - Stink Face. W maju 2000 roku, Rikishi i Too Cool prowadzili feud z Edgem, Christianem i Kurtem Angle, zakończonym wygraną walką na gali Judgment Day. Po zdobyciu pasa Intercontinental Championship, 22 czerwca na gali SmackDown! od Chrisa Benoit, Rikishi zakwalifikował się do turnieju King of the Ring. 25 czerwca pokonał Benoita i Vala Venisa w ćwierćfinale i półfinale, jednak po porażce obaj pracownicy zaatakowali Rikishiego, pomagającym tym samym Kurtowi Angle pokonać go w finale. Następstwem ataku Vala Venisa na Fatu na gali King of the Ring, była walka obu panów 6 lipca, i strata pasa przez Rinishiego po interwencji Tazza, który go uderzył kamerą. Rikishi ponowni walczył z Venisem w Steel Cage rematch na gali PPV - Fully Loaded. W ostateczności walkę tą przegrał, po ponownej interwencji Tazza.

Rikishi przegrał walkę z The Rockiem na gali Survivor Series. Miesiąc później, na gali Armageddon uczestniczył w walce six-man Hell in a Cell match, której stawką był pas WWF Championship, jednak nie udało mu się wygrać. W walce Royal Rumble w roku 2001 Rikishi wyszedł na ring jako zawodnik z numerem 30, jednak bardzo szybko został wyeliminowany przez The Rocka. Po powrocie do federacji Haku na tej samej gali, Rikishi i Haku stworzyli tag team, i rozpoczęli feud z Kanem i The Undertakerem. Team w ostateczności rozpadł się w momencie, kiedy Rikishi doznał kontuzju, a Haku został zwolniony z federacji. Rikishi powrócił do federacji 7 maja 2001 roku i po namowach Foley`a przeszedł face turn. Przez kilka tygodni walczył z różnymi przeciwnikami, a reszte roku 2001 spędził na leczeniu nowej kontuzji ramienia. Rikishi powrócił na ring 6 grudnia 2001 roku, wykonując Stink Face na prezesie - Vince McMahon`ie. Akcja ta przekonała wszystkch do face turnu jaki przeszedł kilka miesięcy wcześniej. W wyniku podział na brandy (draft lottery), Rikishi trafił do gali SmackDown!. Na gali Judgment Day walczył z Billy and Chuck`iem w "secret partner" match. Jego partnerem okazał się Rico, który w tym czasie był managerem Billy`ego Chucka. Pomimo przeszkadzania Rico, który nie chciał aby “jego” ludzie stracili tytuły, Rikishi pokonał przeciwników i zdobył pasy Tag Team Champions. W rematchu Rico zrehabilitował się, w wyniku czego Billy & Chuck z powrotem odzyskali pasy.

Pod koniec 2002 roku i na początku 2003 Rikishi nie był brany do udziału w najważniejszych storyline`ach. Feudował z debiutującym Johnem Cena, Billem DeMott, i z Full Blooded Italians na SmackDown!. Powrót do federacji "Rowdy" Roddy Pipera spowodował krótki feud pomiędzy wrestlerami. Na gali Backlash 2003, protegowany Pipera - Sean O'Haire pokonał Rikishi`ego po interwencji Pipera. Następnie Rikishi stworzył Tag Team ze Scotty 2 Hottym, z którym po pokonaniu Basham Brothers zdobył pas WWE Tag Team Championship (5 luty 2004). Dwa i pół miesiąca później pasy te zdobyli Charlie Haas i Rico. Fatu w ostateczności został zwolniony z federacji WWE 16 lipca 2004 roku, kiedy nie zastosował się do zaleceń bookerów, i nie zrzucił odpowiednio wagi.
Fatu rozpoczął występy w małych federacjach niezależnych. Od października 2005 roku, występuje jako Kishi, gdyż prawa do wizerunku i gimmicku "Rikishi" posiada WWE. Kishi rozpoczął występy we włoskiej federacji wrestlingu - Nu-Wrestling Evolution.

17 lutego 2007 roku, Fatu wystąpił jako SUMO RIKISHI w tag team contest w federacji All Japan Pro Wrestling. Za sprowadzenie jego do federacji odpowiadał Keiji Mutoh, i wrestler znany z WWE miał feudować z Akebono, który był gwiazdą dużego formatu. 12 sierpnia 2005 roku, Fatu wziął udział w 8-man tag match, jako Rikishi, na gali TripleMania federacji AAA. 23 sierpnia Fatu walczył w Triple Threat match przeciwko Samoa Joe i Sterling James`owi Keenanowi na gali Ballpark Brawl VIII w Buffalo, New York. 17 listopada, ponownie jako Rikishi, Fatu pokonał Mike`a Rollinsa na gali Heavy on Wrestling w Duluth, Minnesota.
13 września 2007 roku na gali iMPACT!, Fatu zadebiutował w federacji Total Nonstop Action Wrestling jako Junior Fatu. Fatu walczył z Christianem Cagem 20 września na gali iMPACT! W swojej pierwszej walce, jednak przegrał ją po interwencji partnera Christiana - A.J. Stylesa. 25 października na gali iMPACT!, Fatu walczył z Robertem Roode w pierwszej rundzie turnieju Fight for the Right Tournament. Po interwencji Samoa Joe walkę tą wygrał. W wyniku nieporozumienia w sprawach finansowych Fatu odszedł z federacji TNA kończąc tym samym swój udział w turnieju. Jego miejsce zajął Chris Harris.

Stajnie

International Squad of Terror: Big Bubba Bain, Gary Royal, L.A. Stevens

Samoan Swat Team (WCW, 1989): Samu, Samoan Savage, Sir Oliver Humperdink

The New Wild Samoans (NWA, 198?): Sir Oliver Humperdink, Samu, Tonga Kid

La Legion Extranjera (Foreign Legion) (AAA, 2007): Konnan, El Mesias, Kenzo Suzuki, Head Hunter A, Head Hunter B, Nicho, Sabu, X-Pac, Ron Killings, Black Bufalo, Josh Raymond, Sean Waltman, Nate Webb, Mike Modest, Kenzo Suzuki, Black Magic, Elix Skipper, Hernandez, Lance Hoyt, Abyss, Jeff Jarrett, AJ Styles, Low-Ki, Samoa Joe, Traci Brooks, Christy Hemme, Tiana Ringer, Homicide, Scott D'Amore, Frankie Kazarian, Scott Steiner, Rhino

Tag Teamy

The Headshrinkers (WWF): Headshrinker Samu, Afa Anoa'i

Too Cool (WWF): Grand Master Sexay, Scotty Too Hotty

Samoan Swat Team (NWA/WCW/WCWA/WCCW): Headshrinker Samu, Samoan Savage

New Headshrinkers (WWF): Headshrinker Sionne

Tama's Islanders (WWF): Haku

Islanders (WWF): The Tonga Kid

Hawaiian Beasts (UWA): Kokina, Samoan Savage

Samoan Swat Team (NWA): Samoan Savage, Brian Pillman, Samu

The Armageddon (FMW WEW): Samu

- (WWF): Rico

Tytuly

WWE: Intercontinental Champion, World Tag Team Champion [2], Tag Team Champion

WWC: Caribbean Tag Team Title

WCWA: World Tag Team Title [3], Texas Tag Team Title

UWA: World Trios Title

PPW: Heavyweight Title

Montreal: Canadian Television Title

WCCW: Tag Team Title, 6-Man Tag Team Title

MPPW: Heavyweight Title

NWE: NWE Commissioner, NWE Booker

Turnieje

WWC Caribbean Tag Team Title Winner [1987]

Nagrody

PWI - Comeback of the Year [2000]